A bioturbulencia xerada polos peixes pode axudar a mesturar e distribuír nutrientes nas augas costeiras
Miguel Gil Coto, do grupo Procesos Oceánicos en Cambio Global do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM-CSIC) participou nun estudo sobre a distribución de nutrientes en augas costeiras.
Os datos deste estudo obtivéronse na cala de Bueu dentro do proxecto Remedios.
Vigo, 7 de abril de 2022.- Un novo estudo, publicado este xoves 7 de abril pola revista Nature Geoscience, demostra que os peixes contribúen á produción de turbulencias e mestura oceánica nas rexións costeiras, polo que o papel que desempeñan na distribución da calor, os nutrientes e o osíxeno son máis importantes do que se pensaba.
A relevancia deste artigo radica en que, ata o de agora, a comunidade científica había demostrado que eran os ventos e as mareas os que fornecían a maior parte da enerxía que impulsa a mestura das diferentes capas que compoñen os océanos, pero non se puido demostrar a contribución de organismos nadadores a este fenómeno. Así, os resultados desta investigación, que tamén están recollidos nunha pílula informativa dispoñible en inglés e en galego, constitúen a primeira evidencia obtida a partir de medicións in situ dunha mestura oceánica impulsada biolóxicamente.
Neste estudo, un equipo internacional composto por varias institucións de investigación, entre elas o Instituto de Investigacións Mariñas (IIM-CSIC), a Universidade de Vigo, o Instituto Español de Oceanografía (IEO, CSIC), a Universidade de Southampton e o Instituto Federal Suízo de Ciencia e Tecnoloxía Acuáticas levan quince días monitorizando as turbulencias da auga na ría de Pontevedra, concretamente na cala de Bueu, a bordo do BIO Ramón Margalef no verán de 2018.
Estas observacións xurdiron de forma “totalmente fortuíta”, explica Beatriz Mouriño, investigadora principal do proxecto Remedios (http://proyectoremedios.com/inicio/), no que se enmarca este estudo, xa que a campaña oceanográfica tiña como obxectivo estudar como afecta a turbulencia á vida mariña, pero "acabamos de demostrar que a vida mariña pode influír na turbulencia do océano, o que á súa vez inflúe na vida mariña!" Esta investigación comezou cando o equipo científico observou como durante esas dúas semanas de campaña cada noite aumentaba a turbulencia na auga. Utilizando un perfilador de microestructura, comprobaron que “desde o anoitecer ata o amencer, as medicións indicaban que, baixo os nosos pés, a unha profundidade de entre 10 e 30 metros, había unha turbulencia moi intensa, comparable á que pode xerar unha tormenta na superficie do océano, sen que vexamos ningunha tormenta no horizonte”, explica Beatriz Mouriño. Utilizando a información acústica da ecosonda montada no casco do barco e as mostras recollidas con redes, o equipo de investigación puido atribuír esta turbulencia á presenza de bancos de area que se concentraban durante a noite na zona. De feito, as redes estaban cheas de anchoa ou boquerón europeo, Engraulis encrascicolus, o que demostra que o sinal corresponde a agregacións de desova deste peixe que, co seu comportamento frenético, xera bioturbulencias.
A estratificación dos estuarios, a clave
"Cremos que a mestura biolóxica foi intensa nas nosas observacións porque os estuarios están altamente estratificados: a temperatura e outras propiedades cambian significativamente a diferentes profundidades", dixo o Dr. Bieito Fernández Castro, investigador da Universidade de Southampton e primeiro autor do artigo. De feito, segundo o científico, existen “estudos previos que suxeriron que a turbulencia biolóxica provoca pouca mestura porque o movemento circular da auga xerado polos peixes mentres nada é demasiado pequeno. Isto é certo en mar aberto, onde os cambios de temperatura prodúcense en decenas de metros. Con todo, demostramos que máis preto da Terra, onde os cambios ocorren nun rango de profundidade moito menor, as anchoas poden xerar mesturas. “Por tanto, este estudo revela que, aínda que a mestura biolóxica pode non ser moi importante en mar aberto, pode ser significativa nos ecosistemas costeiros, onde unha alta produción biolóxica coexiste con rápidos cambios verticais nas propiedades do océano. A mestura vertical creada polas poboacións de peixes podería afectar a redistribución da temperatura, os nutrientes e os gases disoltos, como o osíxeno, que desempeñan un papel crave no funcionamento do ecosistema do que dependen os propios peixes. Por tanto, os achados resaltan a capacidade dos organismos vivos para influír e remodelar a contorna física no que viven.
Autores
O artigo está asinado por Bieito Fernández Castro, da Universidade de Southampton, como primeiro autor, xunto cos investigadores do Grupo de Oceanografía Biolóxica do CIM-UVigo Beatriz Mouriño, Esperanza Broullón e Antonio Comesaña; Marian Pena, do Centro Oceanográfico de Baleares (IEO, CSIC); Enrique Nogueira, do Centro Oceanográfico de Vigo (IEO, CSIC); Miguel Gil Coto, do grupo de Procesos Oceánicos en Chang Global do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM-CSIC); Damien Bouffard do Instituto Federal Suízo de Ciencia e Tecnoloxía Acuáticas e Alberto C. Naveira da Universidade de Southampton.
………………………………………….. ………………………………………….. ………………………………………….
1-The DOI number for your paper will be 10.1038 / s41561-022-00916-3. Once your paper has been published online, it will be available at the following URL: https://www.nature.com/articles/s41561-022-00916-3