O CSIC avanza no coñecemento do ciclo de vida do polbo na natureza

Descubre o vídeo explicativo do proxecto

Santiago de Compostela, martes 30 de jullo de 2024. O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), a través do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM, Vigo) conclúe as investigacións levadas a cabo no marco do proxecto “Ecoloxía do polbo común na natureza: resolver as súas incógnitas ecolóxicas para obter unha ordenación pesqueira e unha acuicultura sostibles (ECOSUMA)”, o que permitiu coñecer algúns de aspectos non revelados da ecoloxía do polbo común na natureza, sobre todo das súas paralarvas e xuvenís.

O proxecto, que se iniciou en 2020, estivo liderado por EcoBioMar, coa colaboración conxunta do Departamento de Ecoloxía e Recursos Mariños do IIM.

O traballo de campo levouse a cabo en augas galegas e do norte de Portugal, a partir de datos recompilados durante a campaña de investigación biolóxica e oceanográfica a bordo do B/O Sarmiento de Gamboa (CSIC), e de mostraxes subacuáticas. Ademais, o equipo de investigación empregou datos históricos de proxectos anteriores para investigar os cambios experimentados pola abundancia de paralarvas, e parámetros climáticos asociados na área de estudo, que comprende as campañas realizadas durante os últimos 25 anos en augas próximas ao Parque Nacional dás Illas Atlánticas de Galicia (PNIAG). 

“Os estudos ecolóxicos das paralarvas antes do seu asentamento ao fondo suxerían que eran transportadas cara a augas oceánicas durante a súa fase planctónica. As fases pre e post asentamento ao fondo, así como a ecoloxía dos xuvenís unha vez que chegan ao caladoiro de pesca preto da costa, eran practicamente descoñecidos. Por iso, investigamos, entre outros aspectos, as relacións tróficas, desprazamentos, crecemento e idade, durante estas dúas fases, nunha área sometida a afloramiento estacional, para avanzar cara a un enfoque ecosistémico que apuntale a ordenación deste recurso socioeconómicamente importante”, explica Ángel González.

O equipo de investigación identificou 33 especies de presas exclusivamente nas paralarvas de polbo, que corresponden con organismos presentes no zooplancto (copépodos, anfípodos hipéridos, larvas de cangrexos, ostrácodos, pterópodos, larvas de luras, cnidarios, sifonóforos e algas). Á súa vez, detectáronse 13 especies exclusivamente en xuvenís, que se correspondían con organismos bentónicos (anfípodos gammáridos, cangrexos ermitáns, cangrexo rabuña, peces, isópodos, poliquetos e un nematodo). Só 2 presas detectáronse conxuntamente en paralarvas e individuos recentemente asentados.

Outro dos logros do proxecto foi a creación dun biobanco de mostras de mesozooplancton onde se trazaron, procesaron e almacenaron 1700 mostras procedentes das diversas campañas oceanográficas que levou a cabo o grupo de investigación EcoBioMar, cos seus metadatos asociados (50 parámetros por mostra), incluíndo ademais mostras doutros centros de investigación, como o Centro Oceanográfico de Vigo do IEO de, que participa en programas de monitorización de zooplancto en augas galegas desde hai décadas.

“Tamén estimamos, a través da conta de aneis de crecemento nas mandíbulas, que a súa idade estivo comprendida entre 5 e 24 días para as paralarvas, entre 29 e 89 días para os recentemente asentados con pesos comprendidos entre 1 e 38 gramos e entre 92 e 260 días para exemplares entre 104-460 gramos de peso total”, indica Ángel González.

Co labor de achegar a un amplo espectro de público os principais resultados do proxecto, realizáronse diferentes actividades, como charlas, artigos científicos ou vídeos como o que describe as actividades realizadas para coñecer os movementos dos adultos usando técnicas de telemetría acústica. 

O equipo de investigación deu conta destes e outros achados a través da publicación de diversos artigos en revistas académicas de impacto, como Frontiers in Ecology and Environment, Ecology and Evolution o Animal Biotelemetry.